حقانیت : قسمت اول

وَإِن مِّنْ أَهْلِ الْکِتَابِ إِلاَّ لَیُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ یَکُونُ عَلَیْهِمْ شَهِیدًا  ^[1]

و هیچ یک از اهل کتاب ( تورات و انجیل ) نیست مگر آنکه بی تردید ( لحظاتی ) پیش از مرگش به او ایمان می آورد ( که رسول و بنده خداست لکن این ایمان نتیجه نخواهد داد ) یا همه اهل کتاب ( در آخر زمان پس از نزول عیسی از آسمان و ) پیش از مرگش به او ایمان می آورند ، و او نیز روز قیامت بر آنها گواه خواهد بود .

و در تفسیر عیّاشى است که ابن سنان از امام صادق علیه السلام روایت کرده که در تفسیر آیه فوق فرمود : ایمان اهل کتاب فقط در زمانى است که به نبوت محمد صلی الله علیه و آله و سلّم ایمان بیاورند.
و در همان کتاب از جابر از امام باقر علیه السلام  روایت آورده که در معناى آیه شریفه و ان من اهل الکتاب الا لیومنن به قبل موته و یوم القیمه یکون علیهم شهیدا فرمود: احدى از میان همه ادیان از اولین و آخرین نمى میرد مگر آنکه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم  و علی بن ابیطالب علیه السلام را بر حق می بیند (و حجت خدا بر او تمام مى شود).
و باز در همان کتاب از مفضل بن عمر روایت کرده که گفت : من از امام صادق علیه السلام  از معناى آیه و ان من
اهل الکتاب الا لیومنن به قبل موته ... سوال کردم ، فرمود، این آیه در خصوص ما اهل بیت نازل شده ؛ مى فرماید: احدى از فرزندان فاطمه نمى میرد و از دنیا خارج نمى شود تا آنکه براى امام و به امامت او اقرار کند، همانطور که فرزندان یعقوب براى یوسف اقرار کردند و گفتند : تاللّه لقد آثرک اللّه علینا. ^[2]

انشاءالله ادامه دارد ...

___________________________________________________
پی نوشت:

[1]. آیه ی 159 سوره ی نساء

[2]. تفسیر المیزان ، جلد سیزدهم ، قسمت 8 و 11

نوشته شده توسط طه حسن زاده