یوشع ، شمعون ، علی بن ابی طالب !

والسابقون السابقون أولئک المقربون؛ ^[1]

پیشگامان پیشگام، آنان مقربانند.

ابن عباس درباره این آیه مى گوید:

سابقون عبارتند از: یوشع بن نون نسبت به موسى و شمعون بن یوحنّا نسبت به عیسى و علی بن ابیطالب علیه السلام نسبت به پیامبر صلی الله علیه و آله در هنگامى که اولین ایمان آورندگان به آنان بودند.  ^[2]

تمسخر مؤمنان ...

والذین یؤذون المؤمنین و المؤمنات بغیر مااکتسبوا فقد احتملوا بهتانا و اثما مبینا

 کسانى که مردان و زنان مؤمن را، بدون آنکه کارى کرده باشند، آزار مى دهند، بهتان و گناه آشکارى را به دوش کشیده اند. ^[1]

از مقاتل نقل شده است که این آیه در حق علی بن ابیطالب علیه السلام نازل شد ، چرا که گروهى از منافقان او را مى آزردند. ^[2]

همچنین در کنار آیه ی مذکور ، آیات مرتبطی نیز به چشم می خورد از جمله :

انّ الذین أجرموا کانوا من الذین یضحکون و اذا مرّوا بهم یتغامزون؛

 گناه کاران همواره به مؤمنان مى خندیدند، و چون بر آنها مى گذشتند، ایشان را به ریشخند مى گرفتند.^[3] 

هر کس با امامش فراخوانده می شود

یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِم‏ (اسراء - 71)

روزی که هر گروهی را با پیشوایشان فرا می خوانیم

توجه کنید.خداوند متعال می فرماید که هر گروهی را با پیشوایشان فرا می خواند. حالا به نظر شما، شما با چه کسی فرا خوانده می شوید؟

شما در زندگی چه کسی را پیشوای خود قرار داده اید؟ سعی می کردید خودتان را با چه کسی همراه کنید؟

به نظر شما منظور خداوند از پیشوا در آیه ی فوق چه بوده است؟

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى اللَّه علیه و آله فی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ قَالَ یُدْعَى کُلُّ قَوْمٍ بِإِمَامِ زَمَانِهِمْ وَ کِتَابِ رَبِّهِمْ وَ سُنَّةِ نَبِیِّهِم‏^[1]

شیفته و مفتون ...

فستبصر و یبصرون بایّکم المفتون

به زودى مى بینى و مى بینند که کدام  یک از شما شیفته و مفتونند. ^[1]

از کعب بن مسعود و عبدالله بن مسعود در این باره چنین نقل شده است:

از رسول خدا  صلی الله علیه و آله درباره علی علیه السلام پرسیدند. فرمود: « علی در اسلام پیشروترین شما، در ایمان کامل ترین شما، در علم داناترین شما، در حلم برترین شما و در خشم براى خدا خشمناک ترین شما است. علمم را به او آموختم و رازم را به او سپردم و کارم را به او واگذاشتم. او جانشین من در خانواده، و امین من در میان امت است.»

لیلة المبیت

« وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشْرِی نَفسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللهِ وَ اللهُ رَئوُفٌ بِالْعِبادِ »^[1]

وبرخی از مردم کسانی هستند که جان خـود را برای تحصیل رضـای خداوند از دست می دهنـد و خداوند به بنـــدگان خود رئوف و مهربان است.

این آیه ی شریفه را می توان از دو جهت بررسی نمود:

اوّل. بیان مفهوم کلی و تفسیر آیه

دوم. شأن نزول آیه

نفاق و دورویی تا کجا !؟

یا ایها الَّذینَ آمَنوا اِذا ناجَیتُمُ الرَّسوُلَ فَقَدِّموُا بَینَ یدَی نَجْویکُمْ صَدَقَةً ذلِکَ خَیرٌ لَکُمْ وَ أَطْهَرُ فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ. ) معروف به آیه ی نجوی ) ^[1]

ای آنانکه ایمان آوردید، زمانی که با رسول خدا نجوا می کنید و راز می گویید، پیشتر از آن، صدقه بپردازید، که این کار برای شما بهتر و پاکیزه تر است. پس اگر (چیزی برای صدقه) نیافتید. مسلماً خداوند آمرزنده مهربان است.

درنگ و درخواست فرشتگان ...

الذین یحملون العرش و من حوله یسبّحون بحمد ربهم و یؤمنون به و یستغفرون للذین آمنوا ربنا وسعت کل شى ء رحمه و علما فاغفرللذین تابوا و اتّبعوا سبیلک وقهم عذاب الجحیم. ربنا و أدخلهم جنات عدن التى وعدتهم و من صلح من آبائهم و أزواجهم و ذریاتهم انک أنت العزیز الحکیم. وقهم السیئات و من تق السیئات یومئذ فقد رحمته و ذلک هو الفوز العظیم . ^[1]

مثال پسر مریم

و لما ضرب ابن مریم مثلا اذا قومک منه یصّدون؛

چون پسر مریم مثل زده شد، ناگهان قوم تو از آن به فغان آمدند .   ^[1]

امام  علی علیه السلام  مى فرمایند:

روزى نزد پیامبر رفتم و او را میان جمعى از قریش یافتم. آن حضرت به من نگریست و فرمود: یا علی ، مثل تو در این امت همچون مثل عیسى بن مریم است؛ گروهى دوستدارش شدند و درباره اش افراط کردند و گروهى دشمنش شدند و درباره اش به افراط گراییدند.

پیامبر و دروغ بافی ؟؟؟

«أَفَمَن کَانَ عَلَی بَیِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ‏ی وَ یَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِّنْهُ . . . ». ^[1]

آیا کسی که از جانب پروردگارش بر حجّتی روشن است و شاهدی از او، در پی اوست ... [دروغ می‏بافد] ؟

این آیه در شان عصمت رسول خداست ، اما برای معرفی پیامبر و دلیل راستگو بودنشان خداوند دو تعبیر به کار برده اند.در تعبیر اول سخن از کسی است که از جانب خدایش بر دلیلی روشن و استوار است و در تعبیر دوم  شاهدی برای او مطرح می شود . نزد حاملان وحی میرویم تا این دو فرد را در کلام آنها بشناسیم ... .

غول کشی

و کفى اللَّه المؤمنین القتال و کان اللَّه قویا عزیزا ) سوره احزاب، آیه 25 (

خداوند مؤمنان را از جنگ بى نیاز ساخت، و خداوند قوى و شکست ناپذیر است.

عبداللَّه بن مسعود این آیه را چنین تفسیر مى کند: کفى اللَّه المؤمنین القتال بعلى و کان اللَّه قویا عزیزا ^[1]

همچنین ابن عباس مى گوید: خداوند در جنگ خندق مؤمنان را به وسیله علی بن ابی طالب علیه السلام ، آنگاه که عمرو بن عبدودّ را کشت، از جنگ بى نیاز ساخت.^[2]

 داستان جنگ خندق به روایت حذیفه صحابى چنین است: